تاريخچه پيداش اطو

هیچ کس به درستی نمی‌داند چه کسانی برای نخستین بار شروع به اتوی لباس‌ هایشان کردند. تنها چیزی که از آن مطمئنیم این است که چینی ها اولین قومی بوده اند که از یک تکه آهن داغ به این منظور استفاده کرده‌اند. یک تکه آهن که داخل آن با ذغال‌های داغ پر شده است و آن را روی پارچه می‌کشیده‌اند. نزدیک به هزار سال قبل این روش خیلی خوب جا افتاده بود. تاريخچه پيداش اطو 

با این حال مردم شمال اروپا برای رسیدن به این هدف، از سنگ، شیشه یا چوب برای صاف کردن استفاده می‌کردند. و این روش در بسیاری از نقاط کره زمین به همین ترتیب ادامه داشت تا نیمه قرن ۱۹ میلادی و اواخر قرون وسطی. یعنی تا مدت ها بعد از اینکه آهنگران غربی شروع به ساخت قالب های آهنی کنند. تاريخچه پيداش اطو 

سنگ های مسطحی که به اندازه کف دست انسان بودند، به راحتی می‌توانست روی لباسهای بافتنی حرکت و آنها را صاف کند. در غارهایی مورد استفاده وایکینگ ها هم صاف کننده هایی ساخته شده از شیشه‌های تیره رنگ به دست آمده که گمان‌های باستان شناسان و متخصصان تاریخ را درباره اتوهای نخستین تایید می کند. حتی این یافته‌ها و اشیاء باقی مانده وجود تخته اطو را هم تایید می‌کند. به خصوص که تعداد قابل توجهی از این اشیا در سراسر اروپا به دست آمده است. تاريخچه پيداش اطو 

تاريخچه پيداش اطو

با همه اینها باستان شناسان درباره اینکه وایکینگ ها یا دیگران چگونه از این وسائل استفاده می‌کرده اند، مطمئن نیستند. مثلا آنها احتمال می‌دهند که ممکن است اروپایی های هزار سال قبل از آب برای مرطوب کردن پارچه های نخی و لینن استفاده می‌کرده است اما بعید می‌دانند که اطوهای آن زمان، داغ بوده باشد یا بعید میدانند که کاربران اطو در آن زمان می‌دانسته‌اند همان اطوهای بدوی اگر داغ بشوند، بهتر لباس ها را اطو می‌کنند.

در ولز و انگلستان نیز سنگ‌های صاف و براقی با دسته پیدا شده که اینها هم به صاف کننده شهرت داشته اند. برخی از این مدل اطوهای اولیه که بیشتر به قرون ۱۸ و ۱۹ بازمی‌گردد، در حراجی های فروش عتیقه نیز دیده می‌شود. و جنس بیشتر آنها چوب یا سنگ مرمر است.

همانگونه که در تصویر می بینید اطوهایی شامل یک تخته، چند کشو، دو پیچ و یک سنگ مسطح و صاف، یکی از ابزارهای استاندارد خشکشویی البسه تا اواخر قرون وسطی بودند که در انگلستان و دیگر نقاط اروپا به کار می‌رفتند. همین اطوهای غول پیکر تا اواخر قرن ۱۹ میلادی و حتی تا پس از رواج اطوهای آهنی هم به کار می‌رفتند. درواقعاین اطوها پس از اطوهای آهنی برای لباس های کوچک مناسب بودند؛ زمانی که کسی حوصله گرم کردن اطو را نداشت! تاريخچه پيداش اطو 

ثروتمندان اما از روش های دیگری هم استفاده می‌کردند. احتمالا آنها ملافه‌های بزرگ، رومیزی ها و دیگر پارچه های بزرگی را که در یک خانه مورد استفاده قرار می‌گرفته، در یک فریم چوبی قرار می‌داده اند تا پارچه مرطوب به واسطه کشش وارد شده به آن، صاف شود. یا احتمالا آن را بین دو غلطک میگذاشته اند تا صاف شود. به هر حال بعدها این اطوها به شکل های دیگری ساخته شدند یعنی کشوهای آن حذف شدند و فقط دسته و سطح چوبی صاف آن باقی ماندند. درحقیقت کشوهای اطو بدون دسته و پیچ ها به عنوان یکی از اجزاء مهم مبلمان داخل خانه برای نگهداری البسه یا ملافه ها مورد استفاده قرار گرفتند.